Sa pojavom novog stabilnog izdanja, Debian se našao kao potencijalni izbor za mnoge korisnike, kako iskusnije tako i one koji su tek zakoračili u svijet Linuxa. Novajlijama bi trebalo skrenuti pažnju da oko Debiana postoji više mitova koji bi mogli da ih odvrate od namjere da ga isprobaju. Većina od njih su ili zastarjeli ili su poluistine koje manje ili više utiču na zaključak da je Debian težak za konfigurisanje i upotrebu. Poslije čitanja teksta, ne bi trebao da postoji ozbiljan razlog zbog čega Debian ne bi mogao da dobije šansu da postane vaš glavni operativni sistem.

Izgubio na značaju

U današnjem vremenu stiče se utisak da je Debian ostao malo po strani, a da glavnu popularnost u svetu GNU/Linuxa imaju distribucije Mint i Ubuntu. Međutim, kada se malo bolje pregleda Distrowatch, može se uočiti da uključujući Ubuntu, 147 distribucija od ukupno 321 su zasnovane na Debianu. Kada se doda broj distroa kojima je osnova Ubuntu, dobija se rezultat da su čak 73 procenta distribucija direktno ili indirektno zasnovane na Debianu. Tu se pokazuje porast uticaja od 10 posto u odnosu na dve godine ranije i sudeći po ovome Debian ima veći značaj nego ikada prije.

Težak za instalaciju

Grafički instaler u Debianu se pojavio nešto kasnije nego u drugim distribucija pa su ostale i glasine o tome da je težak za instalaciju. Sadašnji grafički instaler koji je u upotrebi već nekoliko godina pruža korisnicima jednostavno i pregledno sve opcije koje su im potrebne da bi izvršili instalacioni proces. Na korisniku je da se odluči da li će sprovoditi osnovnu opciju ili onu koja je namjenjena naprednim korisnicima.

Preveliki instalacioni mediji

Kompletna verzija Debiana zaista obuhvata veliki broj CD-ova i potrebno je mnogo časova da bi se preuzeo sav materijal. Takva opcija je danas u upotrebi samo kod korisnika koji nemaju internet konekciju. Za sve one, a takva je danas većina, dovoljno je samo preuzeti prvi CD sa osnovnom instalacijom, a sve ostalo ažuriranje i instaliranje će se izvršiti preko interneta. Za naprednije korisnike biće dovoljan i takozvani net install koji se izvodi uz pomoć ISO slike sa veličinama od 40 do 180 MB. U tom slučaju, spremni ste za instalaciju u roku od nekoliko minuta.

Dug razmak između dva izdanja

Projekat ima za cilj da napravi stabilan i bezbjedan operativni sistem što zahtjeva dugotrajne radove, provjere i ispravke. Zbog toga se razmak između dva stabilna izdanja može učiniti preveliki, pošto obično iznosi oko dvije godine, pa onda stable izdanje počne da gubi korak sa novijim verzijama. Zbog toga i postoje alternative u vidu korišćenja backports repozitorijuma ili potpunog prelaska na upotrebu testing izdanja. Za iskusne korisnike, uvijek postoji opcija svojeručnog kompajliranja aplikacija u željenoj verziji.

Ograničenost repozitorijuma

Većina korisnika već zna da Debian ima kao glavne repozitorijume: stable, testing i unstable. Ako imate Debian na serveru, naravno da će vam biti na prvom mjestu stabilnost i pouzdanost, pa će vaš izbori biti stable repozitorijumi. Ali ako korisnik sa drugačijim potrebama bude želio, moguće je da vrši miksovanje repozitorijuma na svom sistemu. To može raditi povremeno ili stalno, prije svega sa desktop aplikacijama, dok se za glavne dijelove sistema, takvom poslu treba pristupiti sa više pažnje i opreza.

Unstable je neupotrebljiv

U unstable repozitorijume paketi dolaze direktno od programera i tu provode određeno vrijeme do prelaska u testing. Ukoliko u tom periodu ne bude prijavljen kritični bag, uz još neke kriterijume, onda se prelazi u testing. Po ovome, unstable može sadržati i potencijalno rizične pakete za vaš sistem, pa nije naodmet malo opreza pri upotrebi. Uprkos tome, veliki broj ljudi ove repozitorijume koristi na svojim kućnim računarima, a mnogi Debian derivati koriste unstable repozitorijume da bi zapakovali najnovije verzije aplikacija.

Paketi su zastareli

Istinitost ove tvrdnje zavisi od repozitorijuma koje koristite. Obzirom da se stabilna izdanja Debiana pojavljuju u intervalima oko dvije godine, ako koristite stable repozitorijume, vaši paketi će zaista izgledati zastarjelo, a stvar može popraviti upotreba backports repozitorijuma. Naglasak Debiana je  stabilnost i pouzdanost, a ne najnovija verzija određenih paketa. Ako vam je ipak bitno da imate novije verzije programa ostaje vam opcija korišćenja testing ili unstable repozitorijuma, sa povremenim dodavanjem nekog eksperimental paketa.

Dobar samo za servere

Netačno. Projekat nije skoncentrisan samo na određenu grupu korisnika, već je cilj izrada univezalnog sistema za višestruku namjenu. Namjenjen je iskusnim korisnicima koji žele istraživati i testirati najnovije aplikacije ili izgraditi sistem od početka koji će prilagoditi svojim potrebama. Upotrebljiv je i za početnike koji žele naučiti kako funkcionišu računar i sistem uz pomoć lako dustupne dokumentacije. Naravno, namjenjen je i sistem administratorima u poslovnom okruženju, pa je danas Debian najčešće korišćena distribucija među serverima širom svijeta.

Nije kompatibilan sa Ubuntuom

Prema izvještaju iz 2011, bivši vođa Debian projekta Stefano Zacchiroli rekao je da su 74 procenta Ubuntu paketa uzeti direktno iz Debian repozitorijuma, a 18 posto su zakrpljeni. Ove činjenice ukazuju da je i danas stepen kompatibilnosti izmedju Debian i Ubuntua na visokom nivou. U isto vrijeme, Ubuntu nastavlja da se diferencira od Debiana, a i drugih faktora, tako da se može očekivati da će stepen kompatibilnosti vjerovatno biti u opadanju.

Vezani članak: Bolja državna uprava na boljem operativnom sistemu

NAPOMENA: Ako želite da promovišete link u ovom članku, javite mi.

Ako vam se ovaj članak dopao, lajkujte FB stranicu DM Spot, Twitter ili LinkedIn i budite obavješteni kad novi članak bude objavljen.