Jako lijepa priča nam dolazi iz SAD-a. Jedna mala škola u San Francisku je trebala opremiti svoju računarsku učionicu. Problem? Škola je za projekat mogla odvojiti 0 dolara.

Robert Litt, učitelj šestog razreda je dobio taj nezahvalan zadatak. Naravno, s obzirom na finansije bilo je jasno da će se morati potruditi oko prikupljanja doniranih računara. I tako je 2007. ova mala škola dobila 18 ne baš najsvježijih primjeraka za svoju učionicu. I na prvi pogled problem je bio riješen. Na žalost, pokazalo se da su većina računara bila jako spora i pretrpana računarskim virusima koji se nakupio u godinama rada kod prijašnjeg vlasnika.  I učitelj i učenici su bili jako nezadovoljni.

 Olimpijske igre nikada nisu bile tehološki, medijski i društveno bolje pokrivene i opremljenije od ovogodišnjih igara u Londonu. Osim velike organizacijske, tehničke, tehnološke i sigurnosne mašinerije, ove godine naglasak je stavljen i na društvenu stranu.

Ove olimpijske igre mogli bismo nazvati ‘prvim Olimpijskim igrama popraćenim društvenim mrežama’ kao i ‘prvim Olimpijskim igrama popraćenim aplikacijama za pametne telefone’.
Nikada u istorije Igara, medijska i društvena pažnja nije bila više usmjerena na olimpijske igre.

Prvo na šta većina nas pomisli kada je u pitanju promjena posla jeste visina plate koja nas očekuje, dok uslovi rada predstavljaju, nažalost, kategoriju na koju rijetko ko od nas može da utiče.

Situacija u tehnološki razvijenom svijetu je drugačiji uslovi rada predstavljaju, u najmanju ruku, ravnopravan parametar zaradi kada je izbor posla u pitanju. Naravno, varijacije uslova su velike i u razvijenom svijetu o kojem svi ponekad maštamo, a jedna od kompanija u kojoj su mnogi poželjeli da rade upravo zbog radnog okruženja svakako je Google.

Mladalački entuzijazam na kojem je ova kompanija zasnovana prenesen je na veoma neobične načine na radna mjesta zaposlenih u ovom gigantu Interneta, što je još jedan od faktora koji doprinose tome da većina ljudi ne doživljava Google kao zlu imperiju, uprkos enormnom poslovnom uspjehu koji je postigao.

Zastava,
Amblem Republike Srpske,
Himnа Republike Srpske: "Moja Republika"

Republika Srpska postaje veoma atraktivno tržište za strane investitore, zahvaljujući naporima vlasti na republičkom, kao i na lokalnom nivou, na stvaranju povoljnog poslovnog okruženja.

Direktne strane investicije (DSI) u Republici Srpskoj u 2007. godini bilježe znatan porast u odnosu na raniji period. U poređenju sa 2006. godinom, kada je vrijednost direktnih stranih investicija iznosila 68 miliona evra, u 2007. godini ova vrijednost je povećana čak 14 puta i iznosila je 998 miliona evra. Od toga se najveći dio, u vrijednosti od 644 miliona evra, odnosno 64,7%, odnosi na privatizaciju Telekoma Republike Srpske od strane Telekoma Srbija.

Nivo DSI per capita u Republici Srpskoj u 2007. godini iznosio je 671 evra.
U narednom periodu očekuje se priliv DSI od preko 800 miliona evra (privatizacija Rafinerije nafte Brod, Rafinerije ulja Modriča, Petrola Banja Luka, izgradnja TE Stanari).

Rijeka Tara se nalazi u blizini nacionalnog parka „Sutjeska“ i duga je 140 km. Nazivaju je  „suza Evrope“,  jedna je od najljepših rijeka svijeta i prebogata je riječnom ribom. Ono po čemu je Tara najčuvenija jeste njen veličanstveni kanjon.

Kanjon Tare, čija je dubina 1300 m, slovi za najdublji u Evropi, a drugi u svijetu, odmah poslije kanjona Kolorado. Kanjon Tare je jedna od ovdašnjih oaza netaknute prirode i rezervat je za mnoge endemske i reliktne vrste biljaka i životinja. Voda u kanjonu i duž cijelog toka rijeke je prve kategorije i potpuno je pitka. U kanjonu se nalazi  oko osamdeset pećina, koje su još uvijek nedovoljno istražene, a u nekima je utvrđeno postojanje tragova života u praistoriji.

Republika Srpska nalazi se u zapadnom dijelu Balkanskog poluostrva i dobro je saobraćajno povezana sa državama u okruženju (Srbija, Hrvatska i Crna Gora).
Kvalitetni poljoprivredni i šumski potencijali su jedno od osnovnih obilježja Republike Srpske. Ukupna površina poljoprivrednog zemljišta je 1.299.000 hektara (51 % udjela u površini RS), što čini 1 hektar po stanovniku, što je iznad svjetskog prosjeka (0,24 hektara po stanovniku) i evropskog prosjeka (0,40 hektara po stanovniku). Šumovitost je 0,67 hektara po glavi stanovnika.

U Rеpublici Srpskој pоstојi, kаdа је u pitаnju pоlоžај strаnih ulаgаčа, dоstа libеrаlаn zаkоnski оkvir dirеktnih strаnih ulаgаnjа. Оvај оkvir nudi strаnim ulаgаčimа niz prаvа i pоgоdnоsti u pоslоvаnju. U stvаri, strаni ulаgаči imајu nаciоnаlni trеtmаn, tо јеst, u prаvimа i оbаvеzаmа su izјеdnаčеni sа dоmаćim pоslоvnim subјеktimа.
Strаnа ulаgаnjа su rеgulisаnа Zаkоnоm о strаnim ulаgаnjimа Rеpublikе Srpskе i Zаkоnоm о pоlitici dirеktnih strаnih ulаgаnjа u Bоsni i Hеrcеgоvini.
Prеmа Zаkоnu о strаnim ulаgаnjimа Rеpublikе Srpskе pоstоје sljеdеći оblici ulаgаnjа: